Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Σημεία και Συμπτώματα

   Οι περισσότεροι ασθενεί με ορθοκολικό καρκίνο είναι ασυμπτωματικοί. Με βάση τον μέσο χρόνο αναδιπλασιασμού των 130 ημερών, χρειάζονται τουλάχιστον 5 χρόνια, και κάποιες φορές 10-15 χρόνια πριν ο καρκίνος να προκαλέσει κάποιο σύμπτωμα. Όταν εμφανίζονται

τα συμπτώματα,αυτά ποικίλουν, είναι μη ειδικά και συνήθως υποδηλώνουν την παρουσία προχωρημένου καρκίνου ή επιπλοκών του. Οι ορθοκολικοί καρκίνοι μπορούν να προκαλέσουν υποκλινική αιμορραγία, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ασυμπτωματικής σιδηροπενικής αναιμίας. Για τον λόγο αυτό, κάθε σιδηροπενική αναιμία σε άνδρα ασθενή ή μετεμμηνοπαυσιακή γυναίκα θα πρέπει να διερευνάται έτσι ώστε να αποκλεισθεί αιμορραγία από το γαστρεντερικό σύστημα. Εν τούτοις, 1/3 των ασθενών με ορθοκολικό καρκίνο έχουν φυσιολογική αιμοσφαιρίνη τη στιγμή της διάγνωσης. Ένα μικρό ποσοστό ασθενών θα προσέλθουν επειγόντως με οξεία απόφραξη, διάτρηση ή σημαντική αιμορραγία με συμπτωματική αναιμία.

Συγκριτικά με το αριστερό κόλον, οι όγκοι του δεξιού κόλου μπορεί να φτάσουν σε πιο προχωρημένο στάδιο πριν προκαλέσουν συμπτώματα. Η απόφραξη είναι σπάνια λόγω του γεγονότος ότι το δεξιό κόλον είναι μεγαλύτερο σε διάμετρο και έχει υδαρή κόπρανα. Εάν οι όγκοι αυτοί αιμορραγήσουν, θα παρουσιαστεί είτε μέλανα είτε λανθάνουσα αιμορραγία στα κόπρανα. Μπορεί να συνυπάρχει και ένα διάχυτο κοιλιακό άλγος.

  Ποσοστό 10% των ασθενών προσέρχονται με ψηλαφητή μάζα κοιλίας. Αντίθετα, το αριστερό κόλον και το ορθό έχουν μικρότερη διάμετρο και ημιστέρεα κόπρανα. Οι όγκοι στο τμήμα αυτό του εντέρου μπορεί να προκαλέσουν στένωση του αυλού και απόφραξη η οποία έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσχερέστερη δίοδο των κοπράνων, τη δυσκοιλιότητα, και την αυξημένη συχνότητα των κενώσεων. Ο καρκίνος του ορθού μπορεί να προκαλέσει τεινεσμό. Όταν συμβεί αιμορραγία, τείνει να είναι σκούρα κόκκινη ή ερυθρή και μπορεί να αναμιγνύεται ή να χρωματίζει τα κόπρανα. Κάθε ασθενής με αιματοχεσία, ακόμα και παρουσία άλλης κλινικής αιτίας, όπως οι αιμορροΐδες, θα πρέπει να διερευνηθεί για παρουσία ορθοκολικού καρκίνου.

   Η κλινική εξέταση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό και τον καθορισμό της έκτασης της νόσου. Η κοιλιά θα πρέπει να ψηλαφάται για μάζες και το ήπαρ εξετάζεται ούτως ώστε να αποκλεισθεί ηπατομεγαλία. Η ακρόαση των πνευμόνων δεν είναι ευαίσθητη εξέταση για την ανίχνευση μεταστατικής νόσου. Η δακτυλική εξέταση μπορεί να αναδείξει την παρουσία καρκίνου του ορθού στο άπω τριτημόριό του. Η θέση το μέγεθος και η κινητικότητα του όγκου θα πρέπει να σημειώνονται. Μπορεί να ψηλαφηθούν οπισθοορθικοί λεμφαδένες ή μεταστατικές εστίες στο θύλακα του Douglas. Η πρωκτοσκόπηση θα μας δώσει πληροφορίες για την ακριβή θέση του όγκου, η οποία είναι σημαντική για τον σχεδιασμό της θεραπείας. Η κλινική εξέταση όλου του σώματος για λεμφαδενική νόσο μπορεί να αποκαλύψει μεταστάσεις ακόμα και στους υπερκλείδιους λεμφαδένες.

   Ο προεγχειρητικός έλεγχος του ορθοκολικού καρκίνου θα καθορίσει το κλινικό στάδιο, θα επιτρέψει μια αρχική εκτίμηση της πρόγνωσης και θα μας δώσει πληροφορίες για το θεραπευτικό πλάνο. Αποτελείται από εργαστηριακές εξετάσεις, ακτινολογικές εξετάσεις, και ενδοσκόπηση με λήψη βιοψιών.