Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Θυρεοειδίτιδες (Φλεγμονώδεις Νόσοι του Θυρεοειδούς)

Οι φλεγμονώδεις νόσοι του θυρεοειδούς αδένα είναι η οξεία, υποξεία και η χρόνια θυρεοειδίτιδα, η οποία μπορεί να είναι πυογενής ή μη πυογενής.

Οξεία πυογενής θυρεοειδίτιδα

Η οξεία πυογενής θυρεοειδίτιδα είναι σπάνια και χαρακτηρίζεται από την αιφνίδια έναρξη σοβαρού τραχηλικού άλγους που συνοδεύεται απο δυσφαγία, πυρετό και ρίγος. Συνήθως εμφανίζεται μετά από οξεία λοίμωξη της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Η διάγνωση μπορεί να γίνει με διαδερμική παρακέντηση, επίχρισμα και καλλιέργεια και θεραπεύεται με χειρουργική παροχέτευση. Οι μικροοργανισμοί που απομονώνονται συχνότερα είναι ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, πνευμoνιόκοκκος ή το κολοβακτηρίδιο. Μπορεί επίσης να συσχετιστεί με συρίγγιο του απιοείδους κόλπου. Για το λόγο αυτό απαιτείται ο έλεγχος με βαριούχο γεύμα για τις επίμονες ή υποτροπιάζουσες περιπτώσεις.

Υποξεία θυρεοειδίτιδα

Η υποξεία θυρεοειδίτιδα είναι μια μη λοιμώδης διαταραχή. Χαρακτηρίζεται απο οίδημα του θυρεοειδούς αδένα, άλγος της κεφαλής και του τραχήλου, πυρετό, αδυναμία, κακουχία, αίσθημα παλμών και απώλεια βάρους. Κάποιοι ασθενείς με υποξεία θυρεοειδίτιδα δεν εμφανίζουν άλγος (σιωπηλή θυρεοειδίτιδα) και σε αυτή την περίπτωση απαιτείται διαφορική διάγνωση απο τη νόσο Graves. Στην υποξεία θυρεοειδίτιδα η ταχύτητα καθίζησης των ερυθρών αιμοσφαιρίων ειναι σχεδόν πάντα αυξήμενη και η πρόσληψη ραδιενεργού ιωδίου είναι πολύ χαμηλή ή απουσιάζει με αυξημένα ή φυσιολογικά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών. Η νόσος είναι συνήθως αυτοπεριοριζόμενη, ενώ η ασπιρίνη και τα κορτικοστεροειδή ανακουφίζουν τα συμπτώματα. Οι ασθενείς αυτοί θα καταστούν τελικά ευθυρεοειδικοί.


Συνεχίστε την ανάγνωση: www.filippou-surgery.gr