Ευρυαγγείες και Τηλεαγγειεκτασίες. Ποιες είναι οι υπάρχουσες θεραπείες?

Έχουν προταθεί διάφορες τεχνικές και μέθοδοι για την αντιμετώπιση των ευρυαγγειών. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως είναι
το είδος, η εντόπιση και το μέγεθος της βλάβης. Οι κυριότερες και συχνότερα εφαρμοζόμενες θεραπείες είναι: η σκληροθεραπεία, η θεραπεία με Laser, η θεραπεία με ραδιοσυχνότητες, η χρήση συμπιεστικών καλτσών και τέλος η χειρουργική θεραπεία.

Ελαστικές (συμπιεστικές) κάλτσες. Με τη χρήση τους αυξάνεται η πίεση που ασκείται στο κάτω άκρο και βελτιώνεται η αιματική ροή, αποτρέπεται η δημιουργία θρόμβων και αμβλύνονται τα συμπτώματα.

Σκληροθεραπεία. Η σκληροθεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος για την εξάλειψη των ευρυαγγειών αλλά όχι και των διατεταμένων τρχοειδών αγγείων ιδιαίτερα όταν έχουν  εξαιρετικά μικρό μέγεθος. Σύμφωνα με την τεχνική αυτή εισάγεται ένα κατάλληλο υλικό μέσα στο αγγείο με τη χρήση μίας πολύ λεπτής βελόνας το οποίο καταστρέφει (θρομβώνει) το αγγείο και στη συνέχεια το σημείο συμπιέζεται ισχυρά (περίδεση ή ελαστικές κάλτσες), ώστε να κολλήσουν τα τοιχώματα και να αποφευχθεί διάνοιξή τους. Με τον τρόπο αυτό η φλέβα πλέον παύει να έχει αιματική ροή. 

Όλες οι θεραπείες για την εξαφάνιση των ευρυαγγειών είναι συμπτωματικές, δηλαδή εξαφανίζουν τις βλάβες αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η επανεμφάνιση ευρυαγγειών με από κάποιο χρονικό διάστημα ή ακόμη και άμεσα μετά τη θεραπεία. Η επανεμφάνιση μετά σκληροθεραπεία ή μετά θεραπεία με λέιζερ γίνεται με δύο μηχανισμούς μπορεί να είναι υποτροπή ή καναλοποίηση (επαναδιάνοιξη του αυλού του αγγείου). Στην πρώτη περίπτωση λόγω της ύπαρξης του αιτίου ή κάποιας υποκείμενης ιατρικής κατάστασης δημιουργούνται νέες ευρυαγγείες στην ίδια ή γειτονική περιοχή, ενώ στη δεύτερη θεωρείται ότι τμήμα ή κύτταρα του τοιχώματος του αγγείου δεν συμπιέστηκαν επαρκώς και δε συγκολλήθηκαν με αποτέλεσμα τη σταδιακή διάνοιξη του αυλού του αγγείου.

Χειρουργική θεραπεία. Είναι επεμβατική και αφορά περισσότερο τα μεγαλύτερα αγγεία και τους κιρσούς και λιγότερο τις ευρυαγγείες. Με την αφαίρεση των φλεβών πολλές φορές διακόπτεται η παροχή των ευρυαγγειών και έτσι υποστρέφουν έστω και παροδικά.

Θεραπεία με Λέιζερ ή Παλμικό Φως. Το λέιζερ αποτελεί ένα γρήγορο και αρκετά αποτελεσματικό τρόπο για τη θεραπεία των ευρυαγγειών ο οποίος εφαρμόζεται με ικανοποιητικά αποτελέσματα για περισσότερο από 30 χρόνια. Η εξέλιξη της τεχνολογίας ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακή στο τομέα αυτό. Το λέιζερ χρησιμοποιηθεί μία δέρμα φωτός, το μήκος κύματος του οποίου απευθύνεται (στοχεύει) στη χρωστική του αίματος. Η δέσμη του φωτός χτυπά το τοίχωμα του μικρού φλεβικού αγγείου και το καταστρέφει, ενώ επειδή η δέσμη του φωτός είναι κατευθυνόμενη δεν προκαλεί βλάβες στο παρακείμενο δέρμα ή τους υπόλοιπους ιστούς.  Τέσσερις έως έξι εβδομάδες μετά από μία επιτυχή θεραπεία το κατεστραμμένο αγγείο απορροφάται από τον οργανισμό και εξαφανίζεται. 

Ραδιοσυχνότητες. Η θεραπεία των ευρυαγγειών, των τηλεαγγειεκτασιών και της ροδόχρους ακμής με ραδιοσυχνότητες βασίζεται στην αρχή της θερμοπηξίας. Η θερμότητα παράγεται με δόνηση υψηλής συχνότητας και κατευθύνεται διαμέσω μίας λεπτής ίνας ώστε να καταστρέψει το τοίχωμα των τριχοειδών αγγείων. Υπό τη δράση αυτής της θερμικής ενέργειας το τοίχωμα του αγγείου καταστρέφεται, ο αυλός του κλείνει και τα κύτταρα του αίματος που περιέχονται στο εσωτερικού του αυλού διασπώνεται. Αυτό που έχει εξαιρετική σημασία με τη ραδιοσυχνότητα είναι ότι η θερμική ενέργεια διαβιβάζεται ακριβώς στο σημείο που θέλουμε και δεν διαχέεται. Ετσι μετά το πέρας της θεραπείας δεν παρατηρείται ούτε έγκαυμα, ούτε βλάβη στο δέρμα, αλλά ούτε υπάρχει και ο κίνδυνος υπέρχρωσης ή αποχρωματισμού του δέρματος. Αντίθετα με το λέιζερ και τις υπόλοιπες θεραπείες τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά εντός 24-48 ωρών. Η υπάρχουσα εμπειρία και οι κλινικές μελέτες που έχουν διενεργηθεί υποδεικνύουν ότι η αποτελεσματικότητα της μεθόδου είναι περίπου 90%, και αυξάνεται ακόμη περισσότερο σε αγγεία με μικρή διάμετρο. Ένα ακόμη πλεονέκτημα σε σχέση με το λέιζερ είναι ότι η θεραπεία είναι εντελώς ανώδυνη και δεν απαιτείται ούτε καν αναισθησία και μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε τύπο δέρματος. Δεν υπάρχουν επιπλοκές ή ανεπιθύμητες ενέργειες και συνολικά μπορούν να θεραπευτούν έως 40-50 εκατοστά αγγειακού δικτύου. Τις ημέρες μετά τη θεραπεία μπορεί να παρατηρούνται μικροί πομφοί στο δέρμα, η μικροουλές οι οποίες εξαφανίζονται οριστικά συνήθως μετά από 4-6 εβδομάδες.